I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu Iść za wrócone życie podziękować Bogu —) Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono! Tymczasem, przenoś moją duszę utęsknioną Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych; Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem, Projekt „Poloneza czas zacząć…" - szkolne czytanie „Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza jest częścią projektu „Niepodległa" realizowanego w terminie od 15 września do 28 listopada b.r. w Szkole Podstawowej nr 50 im. St. Kard. Wyszyńskiego w Lublinie. Opis projektu: Część przygotowawcza 1. Wybór fragmentów z „Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza
- uczniowie klas 8. 9. 170K views 4 years ago. Fragment "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza - Księga czwarta, Dyplomatyka i łowy (fragment, "Koncert Wojskiego") w interpretacji Włodzimierza Nurkowski. Tekst oraz Cykl lekcji - „Pan Tadeusz" Temat: Przygotowuję się do recytacji Inwokacji 1. Sprawdzam poprawność odpowiedzi z pracy domowej. Po takiej analizie uczniowie odszukują fragment z opisem zajazdu (wersy 577 - do końca). Dygresja: smutny obraz polskiej szlachty - finał zajazdu, szczególnie wersy 798 - 805; ciekawa Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie. Matka Boska, Opieka, Cud Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem (Gdy od płaczącej matki, pod Twoją opiekę Jak mnie dziecko do zdrowia powróci ł a ś cudem (Gdy od p ł acz ą cej matki pod Twoj ą opiek ę Ofiarowany, martw ą podnios ł em powiek ę. zaraz mog ł em pieszo do Twych ś wi ą ty ń progu. ść za wrócone ż ycie podzi ę kowa ć Bogu), Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny ł ono. Proszą, ażeby zagrał, podają cymbały; Żyd wzbrania się, powiada, że ręce zgrubiały, Odwykł od grania, nie śmie i panów się wstydzi; Kłaniając się umyka. Tekst wiersza Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz, Księga druga, Zamek (fragment, "Kto z nas tych lat nie pomni, gdy..") Kto z nas tych lat nie pomni, gdy, młode pacholę, Ze strzelbą na ramieniu świszcząc szedł na pole, Gdzie żaden wał, płot żaden nogi nie utrudza, Gdzie przestępując miedzę, nie poznasz, że cudza! Fragment "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza - Księga trzecia, Umizgi (fragment, "U nas dość głowę podnieść, ileż to widoków") w interpretacji Bożeny Adamek Fragment "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza - Księga pierwsza, Gospodarstwo ("Właśnie dwukonną bryką wjechał młody panek") w interpretacji Bolesława Brzozowskiego. 3Vyw.